ท่ามกลางหมู่ดาว
ณ ราตรีคืนค่ำนี้อาจไร้จันทร์
หากแต่เพียงเจ้าหลับฝัน
ด้วยใจที่เป็นสุขอนันต์
ดวงจันทร์จะคงอยู่ซึ่งดวงใจ
ดวงไฟแห่งดวงใจ ราตรีกาล
พาดผ่านเงาคืบคลานแห่งสั่นไหว
เรียงร้อยคำถ้อยจากกลอยใจ
ฝันฝากฟ้าไว้ยามค่ำคืน
อยู่คนเดียวในห้องแสนว่างเปล่า ไอร้อนจากอาทิตย์ นิรมิต ณ ราตรีทำเหน็บหนาว
ใช่ความปวดร้าว .. สิ่งที่ยลยินคือเสียงร่ำร้องจากหัวใจ
แม้เพียงได้หลับฝันภายในอ้อมกอด ... ตลอดกาล
ฝันหวานแห่งราตรี
ตราบค่ำคืนนี้
เพียงเสียงที่มี
เพียรบอกไว้ว่า รักเธอ
มีเพียง แต่เธอ
ในความว่างเปล่า ดั่งรู้จักกันเพียงเงา สายลมรักพาให้หายเหงา
จากเงา คือ เรา ทอดยาวบนทางแสนไกล
แม้เพียงความอุ่นละไม ท่ามกลางหมู่ดาวนับล้านล้านดวง
ใช่เพียงหวงห่วง แต่คือทั้งปวง หากล่วงวางแล้ว ซึ่งใจ
เสียงหวีดหวิวของใบไม้ ยามกระทบสบตากับเจ้าจันทร์ นิทรากล่อมเจ้าฝันดี
ฝันหวานแห่งราตรี
ตราบค่ำคืนนี้
ยินเสียงที่มี
เพียรบอกไว้ว่า รักเธอ
หัวใจมีเพียง แต่เธอ
อบอุ่นเสมอ แม้เพียงเงาฝันก็ตาม ความรัก ความงาม ยากเกินไตร่ถาม
งดงามใต้ฟ้า ทิฆัมพร อนงค์หนึ่งงามซึ้งอรชร ใช่เพียงโยนอ่อน
คำพรจากฟากฟ้าไกล สถิตในดวงหทัยจวบนิรันดร์
แม้เพียงหลับฝัน ขอเพียงมีกันตลอดใจ สุขเกินสิ่งใด
ฝันหวานแห่งราตรี
ตราบค่ำคืนนี้
ยินเสียงที่มี
เพียรบอกไว้ว่า รักเธอ
มีเพียง แต่เธอ
เสียงหวีดหวิวของใบไม้ ยามกระทบสบตากับเจ้าจันทร์ นิทรากล่อมเจ้าฝันดี
รักโอบกอด พรอดคำหวานผ่านกายนี้ แทนถ้อยที่มี
หนึ่งเพียงเสียงนี้
หัวใจมีเพียงแต่เธอ .. ยินเสียงฉันไหม
...รักเธอ...
ชอบครับ
ผู้เขียน
