ลมหนาว

[แ พ ร พ ล อ ย]

ลมหนาวพัดโยนใจให้ไหวอ่อน
ลมออดอ้อนพร่ำวอนดั่งความฝัน
มาทายทักให้รู้ว่ารักผูกพัน
รู้อยู่เพียงแต่ในฝันนี้ทันใด

ในลมไหวหวานไหวในใจข้า
ใครนำพารอยยิ้มให้สดใส
วันนี้จึงยิ้มได้ดั่งวางใจ
ใครนะใครที่ใจใคร่ผูกพัน

[แ พ ร พ ล อ ย]

โอ้ลมหนาวโบกระบัดพัดใจข้า
ดั่งเวลาแห่งฟากฟ้าพาข้าฝัน

จิตนาการของใจในจำนรร
ค่าอนันต์ควรคู่รู้แก่ใจ

ลมหนาวพัดโชยมาข้ารู้สึก
ยังตรองตรึกในห้วงลึกช่างหวานไหว

รอยคิดถึงยังคงซึ้งซึ่งหัวใจ
คำอันใดหมายให้ใจเปรียบเปรย

ลมเพียงเอ่ยรำเพยพลิ้วปลิวผ่านรัก
ท้วงทำนองที่ทายทักรักเฉลย

ช่างใสเย็นดุจน้ำค้างพร่างลมเชย
ฉันมาเอ่ยผ่านลมหนาวพราวที่ใจ

[แ พ ร พ ล อ ย]

ในลมหนาวมีไอเบาจากเงารัก
ในห้วงพักฉันจึงยิ้มอิ่มสดใส

ในลมหวนใช่โซ่ตรวนแต่ตรึงใจ
อุ่นละไมดั่งไอรักกอดทุกครา

ยามนภามืดมิดคิดถึงเจ้า
ใช่ว่าเหงาเปล่าเปลี่ยวเดียวหนักหนา

ยิ้มละไมให้ไอลมห่มใจพา
ช่วงเวลาแห่งคนคร่ำพร่ำถึงใจ

[ยิ ป ซี]

ยามลมหนาวพราวพร่างกลางเม็ดฝน
ลมช่วยดลให้เพียงเห็นความสดใส
ให้ลมพัดพาไปสู่ความละไม
ในห้วงใจแห่งสุกใสในจินตนา

กลางนภาเวหาภาษารัก
พร้อมใจภักดิ์แด่ห้วงรักใต้แผ่นฟ้า
ให้ลมห่มพรมใจใกล้ดารา
ให้ผืนฟ้ามาอิงแอบแนบกับใจ

[Mam_Mos]

ยามลมหนาวร้าวหวั่นสั่นสะท้าน
ด้วยร้าวรานแรงลมต้องข่มจิต
แต่ไม่ได้ไหวหวั่นเลยสักนิด
เพราะชีวิตที่เหงาก็เข้าใจ

เพราะลมหนาวเป็นคราวธรรมชาติ
มิสามารถฝืนฝ่าผ่าไปได้
จะหนาวมากหนาวน้อยก็หนาวไป
แต่หนาวใจนี้เป็นอยู่ไม่รู้วาย

[maya8]

ลมเจ้าเอยเชยพัดแต่ไรมา
งามนักหนายามเคล้าฝนหล่นเป็นสาย

แสงกระทบยามสบตาพาประกาย
ฝนเป็นสายยังคงพร่างกระจ่างตา

ยามลมหนาวถักทอคลออาทิตย์
ในห้วงนิจนิรันดร์ใจยังใฝ่หา

ในลมหนาวคราวพาดผ่านม่านเวลา
ในใจข้ายังคิดถึงซึ้งมิคลาย

ลมเอ๋ย  ลมหนาวแห่งชีวี
ร้อยวจีใฝ่รำพันฝันอย่าหน่าย

ว่าลมหนาว ฤๅ ลมรักภักดิ์มิคลาย
ลมสลายรักมิรู้หน่ายคลายจากจร

[b e r r y]

ลมหนาวพัดมาครั้งใดให้ใจคิด
พรหมลิขิตขีดชีวิตแต่คราวไหน
ช่างแต่งแต้มแซมด้วยผลเล่ห์กลใด
ให้ดวงใจได้มีรักอย่างภักดี

แม้ลมเย็นเป็นใจดั่งไอหนาว
แม้บางคราวอาจจะร้าวตามดิถี
แต่ลมหนาวยังสรรสร้างหนึ่งสิ่งดี
ให้ดวงใจดวงนี้นี้เรียนรู้ใจ

ผ่านลมหนาว – รู้สึกร้าวมาหลายครา
ดั่งฟากฟ้าเติมเต็มให้วิสัย
หนึ่งห่วงหาอาทรใช้ร้อนใจ
ฝากลมหนาวลดใจให้คลายกังวล

[Ryuu]

ลมหนาวมาคราวใดเราไม่รู้
ด้วยทั้งคู่เข้าใจไม่สับสน
ด้วยรักกัน ..มันอุ่น.. ละมุน..จน
ที่ทุกข์ทนหม่นเศร้าเหงามลาย

ด้วยรอยรักหลักเราจึงเร่าร้อน
ใจรอนรอนร้อนเร่าและเร้าหลาย
ด้วยรอยรักหลักร้อยมิลอยลาย
มิเล่ห์ร้ายหลายรักแลหลักลอย

ลมหนาว?
คราวใด?
...ไม่รู้

...แม้โลกดูเศร้าสร้อย
...แต่สองชีวิตติดปีกลอย
...ร่วมเรียงรักร้อยมิถอยลง

จึงอบอุ่น..ละมุน..จน..คนข้างหน้า
สิเน่หาตราใจให้ใหลหลง
ด้วยเราสองตรองใจให้บรรจง
จุมพิตลงตรงใจให้บรรเทา

[b e r r y]

ลมหนาวมาคราใดให้คิดถึง
คงเป็นเพราะวันดีดีเหตุนี้จึง
คิดถึงใครบางคนผู้เป็นหนึ่ง
คนที่ซึ้งใช่ว่าเศร้าเพราะเหงาคลาย

คงมีบ้างในความหนาวทำเราเหนื่อย
อารมณ์เอื่อยหนาวบรรเทาเราก็หาย
กลับมาเล่นเช่นสนุกเพราะทุกข์คลาย
ไม่เคยหน่ายเพราะมีเราก็สุขดี

ลมหนาว??
คราวใด??
ฉันไม่รู้

ที่เป็นอยู่ภายในใจตราบวันนี้
คือไออุ่นจากหนึ่งใจที่แสนดี
หนึ่งใจนี้รักที่มีไม่น้อยลง

ปลิดปลงเพราะว่ารักหรือเช่นไร
รู้เพียงใจมองอีกใจใช่ไหล หลง
หนึ่งรู้สึกยังคงซึ้งถึงมั่นคง
จุมพิตลงตรงอ้อมรัก หนัก – หนาว – คลาย

[แ พ ร พ ล อ ย]

ยาวลมหนาวเจ้าห่างหายข้าหน่ายนัก
เหมือนวันพักในใจสิ้นหล่นรินหาย
เหมืออากาศแปรปรวนรวนใจกาย
จึงห่างหายจากหน้าจอขออภัย

ด้วยคิดถึงลมหนาวคราวสิ้นปี
ในฤดียังคงเก็บสิ่งดีไว้
ให้ไอเย็นได้เติมรักประจักษ์ใจ
ร้อนเพียงไหนเก็บลมใจให้ไอเย็น

[แ พ ร พ ล อ ย]

หากมีมนต์ จากลมหนาวพราวพร่างจิต
เนรมิตดลดวงจิตให้ได้เห็น

ในความร้อนดั่งไฟเผา ให้เราเย็น
ให้เห็นเป็นเช่น น้ำใสไหลเรื่อยมา

คิดถึงคราลมหนาว คราวพัดผ่าน
รักยังซ่านเพราะใจสุข ทุกหรรษา

อยากหลับฝันในลมหนาว ทุกคราวครา
ฝากฟากฟ้า พากระซิบระยิบจันทร์

[Ryuu]

หากมีมนต์ จากลมหนาวพราวพร่างจิต
เนรมิตลิขิตดั่งคิดฝัน
คงร่ายมนต์ ดลสุขทุกคืนวัน
จะขาดมันได้ฤๅคือฝันไป

หากมีมนต์ จากลมหนาวพราวพร่างจิต
นึกไปผิดคิดรอขอคิดใหม่
อาจจะเก็บเก็บยอดตลอดไป
ไม่มาใช้สิ่งใดอยากลำบากทำ

[Ryuu]

แต่ตอนนี้ร้อนมากอยากจะบอก
ไม่เอาหรอกมนต์สมจากลมหนาว
ขอเพียงแต่เจ้าลมเองบรรเลงยาว
ให้มันหนาวราวขั้วโลกจึงโบกลา

[แ พ ร พ ล อ ย]

หากมีมนต์ จากลมหนาวพราวพร่างจิต
เนรมิตได้ดั่งใจปรารถนา
จะขอให้ทุกหัวใจสุขอีกครา
เพื่อนำพารอยยิ้มมาสู่ใจ

เมื่อความสุขเป็นเพราะใจรู้สึกดี
เย็นที่มีมาจากใจดีจริงไหม?
ลมหนาวพร่างเพียงเพราะวางตรงที่ใจ
แล้วยิ้มให้ใจดวงนี้สิดีจริง

ถ้าหากว่าลมร้อนมาทายทัก
เพียงนั่งพักแล้ววางใจกับทุกสิ่ง
ยิ้มนิดนิดให้หัวใจไม่ประวิง
ให้ใจนิ่งแล้วยิ้มให้อย่างสุขใจ

กลางวันร้อนจริงๆค่ะท่านริว

[satidee]

สวัสดี ... แอร์มันหนาวคราวก่อนหลับ
อยากขยับหยิบผ้าห่ม หนาว(อ่ะ) ไม่ไหว
นึกขึ้นได้ สติดี ลืมปิดไฟ
เอาแล้วไง ลุกอีกแล้ว แง้วว ... อยากนอน

ก็ดึกแล้วได้เวลาถึงคราพัก
แต่ไม่ลืมที่จะถักเรียงร้อยก่อน
มาเขียนไว้เรียงเล่นเช่นเพลงกลอน
ไม่ได้อ้อน เขียนแอร์หนาว ให้เฉาคลาย

พลอยมาอ่าน คงเบื่อแน่แน่เลย
พลอยเฉยเฉยก่อนก็ได้อย่าเพิ่งหน่าย
สติดีกับแอร์เย็น เช่นสบาย
อย่าเพิ่งหน่ายก็ลมหนาวคราวเปิดแอร์

  ฤดูฝนก็หนาวได้นะพลอย