ลมหนาว

[zero-one]

ลมหนาว...หนาวลมซมซานซ่าน

สั่นสะท้าน...พลุ่งลมพัดเข้าซัดใส่

ต้องลมบน...แหลกเหลวดั่งเปลวไฟ

ล้วนตัวฉัน...หรือไม่ใต้ดวงดาว

ฤาจะเป็น..ดาวดับ..ที่ลับล่วง

ฤาจะลุก..โชติช่วง..ในห้วงหาว

ฤาเยียบเย็น..ดุจน้ำค้าง..ที่พร่างพราว

เป็นลมหนาว..เป็นลมฝน..ฤาลมลวง 

[/color]

[แ พ ร พ ล อ ย]

ลมหนาว ... หนาวลมซมซานซ่าน
ลมสะท้าน ... เพรงกาลพานไห้หวน

ลมบนไหว ... ฤๅ พัดใจใครคร่ำครวญ
ลางลมล้วน ... พาพัดระบัดใบ

ฤๅ อาจคือ ... ลมเย็นในยามนี้
ในยามที่ ... ใครหลายคนเค้าหลับไหล

ลมเย็นเยียบ ไร้การเทียบแรงลมใด
สายลมไหวจะพลิ้วไปในค่ำคืน

[zero-one]

ลมลวง...ลวงรักซ้อนซ่อนในอก
ใจสะทก...สะท้านซ่านให้หวาดไหว
หนาวลมร้อน...ย้อนยอกซุกซอกใจ
พัดโบกไกว...ในลมหนาวสุดร้าวราน

มีลมเย็นไหนหนอพัดพอผ่าน
ให้เนิ่นนานเพียงเพื่อเอื้อลมหวาน
คอยชื่นชูบูชิตสนิทนาน
ก่อนถึงกาลลมลวงลับดับไฟลา


จะขอเป็นลมเย็นให้ยิ้มรื่น
ให้ความชื่นในใจที่ใผ่หา
เมื่อลมหนาวพราวพัดจนลับตา
จึงรู้ค่าลมรักซ้อนซ่อนในใจ

[ทะเล]

ฤดูหนาวเวียนมาพาใจเศร้า
แกล้งคนเหงาอีกปีให้ว้าเหว่
จะสิบหนาวสิบฝนคนเจ้าเล่ห์
ไม่คิดหันคิดเหหวนคือมา

จากกันไปไกลเท่าไรไม่อาจรู้
คนที่อยู่ก็ต้องสู้ทนฟันฝ่า
จะทำไงในเมื่อเป็นโชคชะตา
กำหนดมาให้แยกไกลจากกัน

ลมหนาวพัดพาให้นึกถึงอกอุ่น
ที่เคยใช้หนอนหนุนยามหลับฝัน
นึกถึงเรื่องราวรักในวานวัน
พาใจสั่นหวั่งถึงคนที่จากลา

[BlueCat]

ลมหนาวพราวพัดสบัดโชย

น้ำตาโรยดั่งสายฝนซ่อนในใจ

วอนลมพัดน้ำตาพาให้ไกล

ให้คลายโศกเศร้าคนเจ้าน้ำตา..

[แ พ ร พ ล อ ย]

ลมลวง...ลวงรักซ้อนซ่อนในอก
ใจสะทก...สะท้านซ่านให้หวาดไหว
หนาวลมร้อน...ย้อนยอกซุกซอกใจ
พัดโบกไกว...ในลมหนาวสุดร้าวราน

มีลมเย็นไหนหนอพัดพอผ่าน
ให้เนิ่นนานเพียงเพื่อเอื้อลมหวาน
คอยชื่นชูบูชิตสนิทนาน
ก่อนถึงกาลลมลวงลับดับไฟลา


จะขอเป็นลมเย็นให้ยิ้มรื่น
ให้ความชื่นในใจที่ใผ่หา
เมื่อลมหนาวพราวพัดจนลับตา
จึงรู้ค่าลมรักซ้อนซ่อนในใจ

ลมลวง...ลวงรักซ้อนซ่อนในอก
ในเพ้อพก...ลมยังซ่านสะท้านไหว

หนาวลมร้อน...ล้อลมอ่อนอ้อนอันใด
ลมหวิวไหว...ในห้วงใจนัยร้าวราน

ฝากลมเย็น...เห็นในใจกระไรเล่า
เนิ่นนานเฝ้าเย้าให้ยิ้มอิ่มฉ่ำหวาน

เติมหัวใจระรื่นไหวให้เบิกบาน
ดั่งเติมถ่านกองไฟอุ่นให้หนุนใจ

เป็นดั่งสายลมเย็นเช่นยิ้มรื่น
ให้สดชื่นฝ่าคืนหนาว ร้าวสั่นไหว

เมื่อลมหนาวพัดมาจะพาไป
ท่องจินตนาฟากฟ้าไกลให้อยู่เคียง

[แ พ ร พ ล อ ย]

ฤดูหนาวเวียนมาพาใจเศร้า
แกล้งคนเหงาอีกปีให้ว้าเหว่
จะสิบหนาวสิบฝนคนเจ้าเล่ห์
ไม่คิดหันคิดเหหวนคือมา

จากกันไปไกลเท่าไรไม่อาจรู้
คนที่อยู่ก็ต้องสู้ทนฟันฝ่า
จะทำไงในเมื่อเป็นโชคชะตา
กำหนดมาให้แยกไกลจากกัน

ลมหนาวพัดพาให้นึกถึงอกอุ่น
ที่เคยใช้หนอนหนุนยามหลับฝัน
นึกถึงเรื่องราวรักในวานวัน
พาใจสั่นหวั่งถึงคนที่จากลา

ฤดูหนาวเวียนมาล้าใจเอ๋ย
คำรำเพยจากหนึ่งใจที่เหว่ว้า

จากสิบ ร้อยหนาวก้าวผ่านมา
อีกไม่ช้า ก็ค้นพ้นและผ่านไป

จากกันนานเท่าไรไม่อาจรู้
ความเป็นอยู่จวบวันนี้สุขดีไหม

โชคชะตาอาจหมุนเวียนเปลี่ยนวันวัย
กำหนดให้ตัวไกล หรือ แยกกัน

ลมหนาวอาจพาคิดถึงอกอุ่น
ไอละมุนที่เคยหนุนยามหลับฝัน

กอดไว้เถิดเรื่องราวแห่งวานวัน
ถึงใจสั่น พลันรับรู้ ดูสุขใจ

[แ พ ร พ ล อ ย]

ลมหนาวพราวพัดสบัดโชย

น้ำตาโรยดั่งสายฝนซ่อนในใจ

วอนลมพัดน้ำตาพาให้ไกล

ให้คลายโศกเศร้าคนเจ้าน้ำตา..

ลมหนาวพราวพัดสะบัดโบย
ลมโชยโปรยเห็นเช่นภาษา

ฝนหลั่งรินความหลังดั่งเวลา
รินน้ำตาให้หายล้าระอาใจ

วอนลมข่มใจ ให้กระซิบ
ดาวระยิบบนฟากฟ้าว่าเห็นไหม

ฝากความอุ่นจากลมหนาว – ดาว – โอบไว้
ให้คนไกลหลับเป็นสุขทุกค่ำคืน

[zero-one]

เมื่อลมหนาวพัดมาฟ้าก็เปลี่ยน
ความสดใสหมุนเวียนเปลี่ยนมาใหม่
เมื่อเมฆเทาเศร้าหม่นผ่านพ้นไป
ฟากฟ้าจึงสดใสได้อีกครา

เปรียบชีวิตหมุนไปแล้วแต่โลก
มีสุขทุกข์เศร้าโศกซึ้งหนักหนา
ความเปลี่ยนแปลงเมื่อถึงซึ่งเวลา
ไม่อาจฝืนโชคชะตาที่ต้องเป็น

[zero-one]

หวนถวิลหาลมหนาวคราวหน้าฝน

เมฆหมอกปนฝนเล่นกระเซ็นสาย

มาตากฝนเปียกปอนร้อนผ่อนคลาย

ลมพัดพรายยั่วเย้าเล่นเป็นเพียงลม


เมื่อไหร่หนอหนาวมาเยือนเพื่อเตือนจิต

ใคร่ครวญคิดถึงภาพหวานซ่านรสขม

ในคราวหนึ่งฤดูหนาวร้าวระทม

ใจซานซมหลบฝนมาคราเปียกปอน

[แ พ ร พ ล อ ย]

สวัสดีค่า ไม่ได้เข้ามาซะนานเลย เพิ่งจะนึกพาสเวิร์ดออก เดี๋ยวมาตอบนะคะ

[แ พ ร พ ล อ ย]

เมื่อลมหนาวพัดมาฟ้าก็เปลี่ยน
ความสดใสหมุนเวียนเปลี่ยนมาใหม่
เมื่อเมฆเทาเศร้าหม่นผ่านพ้นไป
ฟากฟ้าจึงสดใสได้อีกครา

เปรียบชีวิตหมุนไปแล้วแต่โลก
มีสุขทุกข์เศร้าโศกซึ้งหนักหนา
ความเปลี่ยนแปลงเมื่อถึงซึ่งเวลา
ไม่อาจฝืนโชคชะตาที่ต้องเป็น

เมื่อปรายหนาวพัดมาเยือนย้ำเตือนจิต
สิ่งที่คิดอาจไม่ใช่สิ่งที่เห็น
เมฆฟ้าขาวยังล่องลอยดั่งเคยเป็น
เมฆฟ้าเทายังละเล่นดั่งเคยมา

ดั่งชีวิตหมุนเวียนมาบรรจบพักตร์
มีความสุข มีความรัก ดั่งปรารถนา
กาลเปลี่ยนแปลงละเลี่ยงลดพจน์ดารา
ว่าฟากฟ้า เกลียวคลื่นฝัน พลันสุขใจ

ยิ้มของฉัน มาบอกรัก ดั่งความนัย/color]

[แ พ ร พ ล อ ย]

หวนถวิลหาลมหนาวคราวหน้าฝน

เมฆหมอกปนฝนเล่นกระเซ็นสาย

มาตากฝนเปียกปอนร้อนผ่อนคลาย

ลมพัดพรายยั่วเย้าเล่นเป็นเพียงลม


เมื่อไหร่หนอหนาวมาเยือนเพื่อเตือนจิต

ใคร่ครวญคิดถึงภาพหวานซ่านรสขม

ในคราวหนึ่งฤดูหนาวร้าวระทม

ใจซานซมหลบฝนมาคราเปียกปอน

หวนถวิลถิ่นลมหนาวคราวหน้าฝน
ม่านหมอกปน กร่นใจ จนไหวอ่อน
มายิ้มให้คลายเศร้า ก่อนเข้านอน
เพลงสะท้อน บทกานต์หวานหวั่นใจ

เมื่อไหร่หนอจะพบเพื่อนที่ทายทัก
ฉันยังคงมีความรักมามอบให้
คลายใจเถิดยามอรุณกรุ่นดวงใจ
หลับฝันไปกับรอยยิ้มที่อิ่มเอม

ร้อน ฝน หนาว ก็คืนคราว สุขปรีเปรม/color]

[zero-one]

เมื่อลมหนาวมาเยือนเพื่อนในฝัน
ร้อนก็พลันจางหายคล้ายหลบหนี
ฟ้ากระจ่างใบไม้ไหวใคร่พาที
ใครหนอพาคนดีเดินเข้ามา

เข้ามาตอบขอบใจในลมหนาว
เมื่อถึงคราวโลกแจ้งแห่งหรรษา
ผีเสื้อน้อยชิมน้ำหวานซ่านอุรา
เหล่าพฤกษามาลียิ้มอิ่มเอมใจ

[แ พ ร พ ล อ ย]

เมื่อลมหนาวมาเยือนเพื่อนในฝัน
ร้อนก็พลันจางหายคล้ายหลบหนี
ฟ้ากระจ่างใบไม้ไหวใคร่พาที
ใครหนอพาคนดีเดินเข้ามา

เข้ามาตอบขอบใจในลมหนาว
เมื่อถึงคราวโลกแจ้งแห่งหรรษา
ผีเสื้อน้อยชิมน้ำหวานซ่านอุรา
เหล่าพฤกษามาลียิ้มอิ่มเอมใจ

เมื่อลมหนาวมาเยือนเพื่อนในฝัน
มองดวงจันทร์ก็คงเห็นยิ้มสดใส
ดาวดวงน้อยร้อยมาเรียงเคียงละไม
ว่าคราวใด ก็สุขใจอยู่ทุกครา

มายิ้มให้อุ่นใจแด่ผู้รับ
พร้อมสดับฟังคำพร่ำกับว่า
ผีเสื้อน้อย ฤา หิ่งห้อย ร้อยดารา
เหล่าพฤกษา ลู่โอนเล่นเช่นกิ่งใบ



ขอบคุณค่า ซีโร่วัน