ลมลวง...ลวงรักซ้อนซ่อนในอก
ใจสะทก...สะท้านซ่านให้หวาดไหว
หนาวลมร้อน...ย้อนยอกซุกซอกใจ
พัดโบกไกว...ในลมหนาวสุดร้าวราน
มีลมเย็นไหนหนอพัดพอผ่าน
ให้เนิ่นนานเพียงเพื่อเอื้อลมหวาน
คอยชื่นชูบูชิตสนิทนาน
ก่อนถึงกาลลมลวงลับดับไฟลา
จะขอเป็นลมเย็นให้ยิ้มรื่น
ให้ความชื่นในใจที่ใผ่หา
เมื่อลมหนาวพราวพัดจนลับตา
จึงรู้ค่าลมรักซ้อนซ่อนในใจ
ลมลวง...ลวงรักซ้อนซ่อนในอก
ในเพ้อพก...ลมยังซ่านสะท้านไหว
หนาวลมร้อน...ล้อลมอ่อนอ้อนอันใด
ลมหวิวไหว...ในห้วงใจนัยร้าวราน
ฝากลมเย็น...เห็นในใจกระไรเล่า
เนิ่นนานเฝ้าเย้าให้ยิ้มอิ่มฉ่ำหวาน
เติมหัวใจระรื่นไหวให้เบิกบาน
ดั่งเติมถ่านกองไฟอุ่นให้หนุนใจ
เป็นดั่งสายลมเย็นเช่นยิ้มรื่น
ให้สดชื่นฝ่าคืนหนาว ร้าวสั่นไหว
เมื่อลมหนาวพัดมาจะพาไป
ท่องจินตนาฟากฟ้าไกลให้อยู่เคียง