มีเงินเสียส่งลูกจนเรียนจบ
ให้ลูกพบชีวิตใหม่ในแสงสี
ศิวิไลซ์ที่ไหนที่ว่าดี
อยากให้ลูกพ่อแม่นี้พ้นผืนนา
ในวันนี้ลูกกลับมาฟังเสียงขลุ่ย
ลูกคิดถึงไอ้ทุยพ่อแม่จ๋า
เห็นแต่ภาพที่ถ่ายไว้ในท้องนา
กับน้ำฟ้าข้าวกล้าเขียวขจี
ไม่มีแล้วไอ้ทุยที่ลุยทุ่ง
ถูกลบเลือนเมื่อเยือนกรุงมุ่งแสงสี
ภาพความหลังแจ่มชัดทุกนาที
ทุกครั้งที่เพลงขลุ่ยผิวเรียกมาฟัง
คิดถึงพ่อคิดถึงแม่แลหาแล้ว
ไร้วี่แววไม่เห็นท่านอยู่ข้างหลัง
ชีวิตลูกโดดเดี่ยวเพียงลำพัง
จึงมานั่งฟังเสียงขลุ่ยคุยคนเดียว
เสียงขลุ่ยผิวผิวแผ่วจบแล้วจ้ะ
ลูกก็จะไปทำงานอีกประเดี๋ยว
ยังอ้อยอิ่งนิ่งแอบแนบคมเคียว
มรดกชิ้นเดียวพ่อให้มา