
นั่งมองจันทร์ชมดาวที่หน้าบ้าน
ใจสะท้านถึงวัยเยาว์เฝ้าคอยหา
แสนสุขสันต์ในวันเก่าที่ผ่านมา
ได้เคยนั่งพร้อมหน้าพี่น้องเรา
ข้างนอกชานเคยนั่งร้องเพลงกล่อม
ดาวโอบล้อมเดื่อนเพ็ญเด่นกลางหาว
สุกสว่างกลางฟ้าช่างเพริดพราว
เมฆขาวขาวราวเพชรเม็ดน้ำดี
ลมละไมอุ่นไล้ในแสงเรื่อ
หอมละมุนอุ่นเจือในแสงสี
ขาวสว่างพร่างพื้นปฐพี
โอ้เจ้าช่อแห่งมาลีราตรีกาล
ไฉนเล่ามาเป่าใจให้ป่วนปั่น
อยากกำนัลจำนรรจายิ่งกว่าหวาน
อยากกำนัลสิ่งล้ำค่าอนันตกาล
ฝากจันทร์เจ้าเอากลับบ้านกลับบ้านเรา