คิดถึงบ้าน

[zero-one]

นั่งมองจันทร์ชมดาวที่หน้าบ้าน
ใจสะท้านถึงวัยเยาว์เฝ้าคอยหา
แสนสุขสันต์ในวันเก่าที่ผ่านมา
ได้เคยนั่งพร้อมหน้าพี่น้องเรา

ข้างนอกชานเคยนั่งร้องเพลงกล่อม
ดาวโอบล้อมเดื่อนเพ็ญเด่นกลางหาว
สุกสว่างกลางฟ้าช่างเพริดพราว
เมฆขาวขาวราวเพชรเม็ดน้ำดี

ลมละไมอุ่นไล้ในแสงเรื่อ
หอมละมุนอุ่นเจือในแสงสี
ขาวสว่างพร่างพื้นปฐพี
โอ้เจ้าช่อแห่งมาลีราตรีกาล

ไฉนเล่ามาเป่าใจให้ป่วนปั่น
อยากกำนัลจำนรรจายิ่งกว่าหวาน
อยากกำนัลสิ่งล้ำค่าอนันตกาล
ฝากจันทร์เจ้าเอากลับบ้านกลับบ้านเรา

[zero-one]

ก่อนเข้าสู่นิทราราตรีนี้
ขออยู่ใกล้คนดีดีที่ใฝ่ฝัน
อึกครึ่งเดือนจะพ้นผ่านคืนวารวัน
ณ คืนขวัญมาบรรจบครบรอบปี

จะคิดหวังสิ่งใดใดในใจเจ้า
สมดั่งเฝ้ารอคืนวันอันสดใส
สุขสดชื่นแสนชุ่มฉ่ำทั้งกายใจ
กักตุนไว้ใส่ความจำกลับบ้านเรา

[zero-one]

คิดถึงเหลือเกิน..ถ้าบังเอิญได้กลับบ้าน
รอมานานจะกลับคืนย้อนสู่ถิ่น
อยากไปหาแหล่งที่หมาย..ใจโบยบิน
สู่อิสระแห่งชีวิน..กระถินบ้านนา

เขียวแมกไม้ไพรพฤกษ์ระลึกไหว
ในดวงใจยังซึมซับกลับเคหา
บ้านของเราบ้านเก่าเก่าเคยเนามา
กับความซึ้งในคุณค่า..เคหาสน์ใจ

[zero-one]

กลับคืนมาสู่บ้านอันอบอุ่น

ที่เคยคุ้นแต่ก่อนเก่าเฝ้าคอยหา

ณ ที่นี่แม่พ่อพี่น้องผองพื่อนมา

รอรับกลับสู่เคหาชีวาคืน

[kunta]

คิดถึงบ้านนานแล้วเอยไม่เคยกลับ
ทุกห้องหับคงหมดความสดชื่น
สวนไม้ดอกออกสะพรั่งสวยยั่งยืน
คงถูกกลืนถูกกลบถูกลบรอย

ห้องเคยนอนนั่งเล่นทุกเย็นเช้า
ในวันที่ไม่มีเราคงเหงาหงอย
ห้องครัวเคยต้มแกงเก็บแตงซอย
คงจะคอยเราอยู่เพื่อดูแล

สนามหญ้าหน้าบ้านลานรถจอด
คงไม่รอดภัยแล้งเหี่ยวแห้งแน่
เขียวเสวยเคยสอยถูกลอยแพ
คงเหลือแต่ตอเก่ารอเผาไฟ

บ่อเลี้ยงปลาคราห่างคงร้างรก
ฝนไม่ตกตามกาลขาดธารใส
คงมีแต่งูเงี้ยวท่องเที่ยวใน
คิดถึงไร่นารอสร้างพอเพียง

คิดถึงฝูงไก่บ้านเคยหว่านข้าว
เลี้ยงไก่สาวไก่อูช่วยกู่เสียง
ใกล้อรุณเพลินหลับอยู่กับเตียง
ยินสำเนียงไก่ปลุกก็ลุกพลัน

คิดถึงบ้านอยากหลับอยู่กับบ้าน
รอวันหวานผ่านไปแค่ใฝ่ฝัน
ไม่มีสิทธิ์ย้อนกลับอยู่กับมัน
เพราะบ้านนั้นถูกขายเมื่อหลายปี.