สัมพันธ์จันทร์
เมื่อม่านคลี่มีดาวสกาวฟ้า
จันทร์หยาดหล้ามาเผยงามเย้ยฝัน
กะพริบห้อยย้อยมาระย้าพรรณ
ดาวประชันขันแข่งเฉิดแสงรอง
กำมะหยี่สีดำร้อยค่ำแพร้ว
หริ่งเจื้อยแจ้วแว่วไพรขับไล่หมอง
อวดโฉมจันทร์พรรณงามอร่ามทอง
แห่งคืนผ่องส่องจ้าสุมานวล
ณ วันหนึ่งพึงลับเร้นดับแสง
หมดดาวแจ้งแรงเลือนเสมือนหวน
อาจอยากหลบกลบฝันเคยรัญจวน
บัดนี้ทวนครวญหายเร้นปลายฟ้า
ขอถามไถ่ไยเจ้าเร้นเงาฉาย
ก่อนพริ้งพรายกรายเล่ห์สเน่หา
บัดนี้สิ้นกลิ่นมนต์น่าค้นลา
เคยตรึงตรามากลับหายลับไกล
"หรือประสบ พบรักความภักดิ์มั่น
หรือลืมฝันหันกลับอยากหลับใหล
หรือเหนื่อยเกินเดินลุกคลุกคลานไป
หรืออย่างไรไร้เหตุเจตจำนง?"
ผู้เขียน
