มาเยี่ยมเยือนหาดทรายและพรายคลื่น
รับลมรื่นจากฟ้าภูผาเขียว
ยามคลื่นโขดโหดเกร็งเขม็งเกลียว
ปูลมเลี้ยวซุกซ่อนเข้าซอนซบ
เห็นตัวปลาแหวกว่ายอยู่ไหวๆ
พอเข้าใกล้ไล่ทันก็พลันหลบ
เต่าทะเลหนีหน้าไม่มาพบ
นกนางนวลอพยพตรลบฟ้า
ฉันมานั่งก่อกองทรายริมชายหาด
บรรจงวาดรูปทรงเป็นวงหน้า
เขียนชื่อเธอชื่อฉันวันเวลา
ประดับประดาเปลือกหอยค่อยร้อยเรียง
แว่วเสียงคลื่นกลืนกินรินกระเทาะ
ดูไพเราะจับใจละไมเสียง
น้ำกับฟ้าทักทายด้วยอายเอียง
ประหนึ่งเพียงคู่หูผู้รู้ใจ
ท้องทะเลมีภาพเธออาบแต้ม
ดุจดอกไม้แรกแย้มบานไสว
แม้วันหนึ่งวันนี้มิมีใคร
แต่อย่างน้อยหัวใจเคยได้รัก
ผู้เขียน
